فنی اف سی سئول به گونه بود که بازیکنان استقلال در 25،30 دقیقه اول فضای بیشتری برای حمله کردن به دروازه این تیم پیدا می کردند و چه قدرت تیمی استقلال بود که این مهم میسر شده بود،فرقی نداشت و استقلالی ها اگر یکی از ضربات جواد نکونام که موقعیتهای خوبی را برایش فراهم کرده بودند، به تور دروازه این تیم می نشست،آنگاه هم استقلالی ها انسجام تیمی اولیه خود را تا پایان بازی حفظ می کردند و هم تیم کره ای تمرکز خود را با از بین رفتن طراحی اولیه کادر فنیشان از دست می دادند.

 در نتیجه امکان رقم خوردن هر نتیجه ای دیگری بوجود می آمد.منظور اگر کره های باز هم موفق به زدن دو گل می شدند باز این استقلال بود که با شرایط بهتری آماده بازی برگشت میشد!فقط کافی بود در همان 30 دقیقه اول بازیکنان استقلال بخصوص جواد نکونام در ضربات آخر دقت بیشتری می کردند!مثل آن ضربه سری که در یک موقعیت خیلی خوب توسط نکونام از دست دادند!